tyskie spotkania teatralne

iwona

XXXVII Tyskie Spotkania Teatralne
pod patronatem
Prezydenta Miasta Tychy Andrzeja Dziuby

PROGRAM

23 kwietnia (piątek)

18.00 Inauguracja XXXVII Tyskich Spotkań Teatralnych

„OSĄD” – spektakl Wrocławskiego Teatru Pantomimy
tryptyk
 Jerzy Kalina reżyseria, scenografia
Zbigniew Szymczyk choreografia
 Paweł Passini reżyseria, muzyka
Maria Porzyc wizualizacje
 Leszek Mądzik reżyseria, scenografia, choreografia

obsada: Artur Borkowski, Izabela Cześniewicz, Maria Grzegorowska, Paulina Jóźwin, Agnieszka Kulińska, Mateusz Kowalski, Anna Nabiałkowska, Marek Oleksy, Radomir Piorun, Monika Rostecka- Komorowska, Krzysztof Roszko, Katarzyna Sobiszewska, Agnieszka Dziewa (Studio Pantomimy), Krzysztof Szczepańczyk (Studio Pantomimy), Maciej Wyczański (neTTheatre)

Trzech różnych twórców teatralnych zaprosił dyrektor Wrocławskiej Pantomimy, Zbigniew Szymczyk, do ukazania językiem teatru własnego zdania o życiu i smierci, inspirowanego tryptykiem Hansa Memlinga „Sąd Ostateczny”.

24 kwietnia (sobota)
Spektakle konkursowe

16.00 Kompania Teatralna MAMRO - Warszawa
„Epopeja”

scenariusz, reżyseria: Grzegorz Reszka
Od reżysera: Spektakl opowiada historię powstawania wielkiej filmowej narodowej epopei z okresu II wojny światowej. I nie byłoby w tym nic specjalnego, gdyby nie to, że spektakl powstaje w naszych polsko -siermiężnych warunkach. Na opłakane efekty spowodowane ingerencjami władz, sponsorów i szarych eminencji nie trzeba długo czekać. Jakieś 45 do 50 minut.

19.00 Teatr Polski w Wilnie (Litwa)
Pierre Sauvil: „Miłość i polityka”
komedia w dwóch aktach

reżyseria, scenografia i oprac. muz. Janusz Tartyłło
występują: Mieczysław Dwilewicz, Jolanta Misiulitie, Rafał Piesliak,
Teresa Samsonow, Julia Lewandowska, Jerzy Szymanel, Mirosław
Szejbak

Pierre Sauvil to urodzony w Paryżu, aktor i dramaturg. Studiował filozofię i marzył o zostaniu profesorem, jednak przez przypadek zaczął redagować teksty dla radia i telewizji, aż w końcu zajął się pisaniem fars.
Spektal Janusza Tartyłły to ostra satyra na ciemne oblicze polityki.
Polityki, którą rządzi korupcjja, przypadkowy seks, szantaż
i deprawacja.

Teatr Polski powstał w Wilnie w 1963 roku. Założyła go i przez wiele
lat prowadziła Irena Rymowicz. Pałeczkę po niej przejęła Irena
Litwinowicz – obecny kierownik artystyczny Teatru Polskiego.
To teatr głównie objazdowy, występujący także poza Litwą. W jego
repertuarze są głównie sztuki polskich autorów, zarówno klasyczne, jak
i współczesne.

25 kwietnia (niedziela)

12.00 IV Krakowski Salon Poezji w Tychach – poezja Tadeusza Nowaka
Wystąpią: Andrzej Róg – aktor scen krakowskich,
Marek Andrysek – wirtuoz akordeonu

Spektakle konkursowe

16.00 Krakowski Teatr Tańca
„Siódma żona Ósmego”

reżyseria, choreografia, scenografia: Eryk Makohon
muzyka: C. Mansell, P. Glass, K. Penderecki, M. De Falla, S. Corigliano, Deatbeat, G. B. Pergolesi, F. Couperin, Affabre Concinui, All'o Phoibe w oprac. M. Rychlego - Orkiestra Antyczna (wyd.Ośrodek Praktyk Teatralnych Gardzienice), D. Galas
projekcja: A.Ptak „Pomidory”
występują: T. Albin, M. Godek, A. Syrek, K. Żminkowska, K. Feliksiak, A. Chmiel – Kowalska, B. Kopała, K. Węglowska – Król

On: Gotów zapłacić każdą cenę za męskiego następcę…
One: Intrygujące, upokarzane, czarujące, namiętne…
Żony Henryka VIII to barwna mozaika kobiecych cech. Opiekuńcza Katarzyna Parr (ostatnia z żon, towarzyszyła mu do śmierci), dumna Katarzyna Aragońska, śmiała Anna Boleyn, łagodna Jane Seymour (jako jedyna dała mu syna, ale zmarła w połogu; prawdziwa miłość króla), uległa Anna Kliwijska oraz rozpustna Katarzyna Howard. Każda kolejna to problem z pozbyciem się poprzedniej. Każda następna to wyczekiwanie na narodziny syna. I rozczarowanie…zniewolenie… i dramat każdej z nich…
Od reżysera: Spektakl „Siódma żona Ósmego” powstał jako efekt pracy uczestników projektu, który miał charakter eksperymentalny i obejmował pracę ruchową, zgłębianie zagadnień teoretycznych oraz fizyczną pracę nad rolą. Uczestnicy projektu szukali inspiracji pracując nie tylko na sali tanecznej, ale także w różnych miejscach publicznych, „podążając” za kreowanymi przez siebie postaciami. Korzystając z technik Stanisławskiego, Barby oraz Meyerholda tancerze tworzyli sceniczne kreacje, poszukując emocjonalnej i ruchowej prawdy.
Krakowski Teatr Tańca, dawniej Teatr Tańca GRUPAboso, powstał w 1996 roku. Od kilku lat działa przy Nowohuckim Centrum Kultury, gdzie realizuje przyjętą wcześniej strategię artystyczną oraz misję edukacyjną.

17.45 Scena absurdu ATRiP „Migreska” – Tychy
dyptyk – p r e m i e r a
„Szafa”
scenariusz: Zbigniew Skorek, Małgorzata Stróżek, Tomasz Pisarek
reżyseria: Zbigniew Skorek, Piotr Adamczyk

Mówi Zb. Skorek: Etiuda utrzymana w konwencji teatru absurdu. Młode małżeństwo startuje w nowe życie od zera. Rodzi to napięcia. Szykuje się burzliwe rozstanie. Pred krahem ratuje ich szafa...

„Black & White”
scenariusz, choreografia i reżyseria: Tomasz Dynarowicz

Ediuda oparta na odwiecznej walce przeciwieństw. Utrzymana
w konwencji teatru tańca i improwizacji ruchowej.

19.00 Teatr PIKTOGRAM - Opole
„Recycling - czyli noclegownia nr 5”
na podstawie dramatu Sławomira Mrożka „Striptease”

scenariusz i reżyseria: Dariusz Kowcun

Od reżysera: Spektakl został stworzony na podstawie dramatu Sławomira Mrożka pod tytułem „Striptease”. Dramat napisany w 1961 roku, traktował o izolacji i zniewoleniu oraz o wyborach ludzkich. Zastanawiając się co w obecnych czasach ogranicza nasze wybory i jakie one są, postanowiliśmy umieścić akcję w noclegowni wśród bezdomnych. Postać Rączki zastąpił pracownik socjalny, który coś daje i jednocześnie zabiera. Dwóch Panów to klienci noclegowni, jeden zachowawczy, drugi pragnący coś zmienić. Jeden posiadający rodzinę, i wspominający ją oglądając zdjęcia, drugi samotny. Na koniec następuje recycling, ale tak naprawdę nie wiemy, gdzie udają się bohaterowie i jakiej przemianie będą poddani. W czasie spektaklu rozmawiają o wolności wewnętrznej i zewnętrznej. Zadają pytanie, czym jest wolność w obecnych czasach. Patrząc na bezdomnych, zadajemy sobie pytanie, jakie były ich losy, co spowodowało, że zostali bezdomni. I czy tak naprawdę chcą wrócić do tzw. normalności?

Teatr PIKTOGRAM istnieje od 2003 roku. Pracuje wg własnych
programów autorskich, korzystając z różnorodnych środków wyrazu
scenicznego.

20.00 Integracyjna Grupa Teatralna POMOST - Orzesze
„Historie św. Jacka”

reżyseria: Iwona Woźniak
tekst: Sandra Staletowicz, scenariusz: Rafał Woźniak
ruch sceniczny: Mikołaj Karczewski,
scenografia: Łukasz Pudełko, lalki: Adam Walny

To opowieść o patronie Śląska. Scenariusz został napisany na podstawie legend i historii pochodzących z okresu średniowiecza
i renesansu. Opowiada w sposób groteskowy o żywocie św. Jacka, cudach, jakie zdarzały się za jego życia, przy narodzinach i śmierci,
o powstaniu zakonu Dominikanów na ziemiach polskich.

Historia IGT POMOST ma początek w 1998 roku, kiedy to Iwona Woźniak podjęła współpracę z Domem Pomocy Społecznej w Orzeszu, organizując cykl zajęć dla osób upośledzonych umysłowo i fizycznie (terapia poprzez teatr). W MOK w Orzeszu prowadziła kółko teatralne. Z czasem z uczestników zajęć wyłoniła się dwunastoosobowa grupa, która w 1999 roku przyjęła nazwę POMOST - pomost pomiędzy światem pełnosprawnych a światem niepełnosprawnych. Udział niepełnosprawnych w zajęciach grupy wynika nie tylko z chęci niesienia pomocy tym osobom, ale także przeświadczenia, że dysponują one odmiennym spojrzeniem na otaczający nas świat i mogą się tym spojrzeniem podzielić, wnosząc swój wkład w realizację poszczególnych przedsięwzięć.

21.10 Biały Teatr - Olsztyn
„Kolebka do wynajęcia”
na podst. „Opowieści podręcznej” Margaret Atwood

reżyseria: Janina Tomaszewska
scenariusz, scenografia, oprac. muzyczne: zespół
Margaret Eleanor „Peggy” Atwood (ur. 1939 w Ottawie) - kanadyjska pisarka, poetka i krytyczka literacka, aktywistka społeczna i ekologiczna. Zdobywczyni Nagrody Bookera za rok 2000, laureatka Nagrody Księcia Asturi za rok 2008, wymieniana wśród najpoważniejszych kandydatów do literackiej Nagrody Nobla.
„Opowieść podręcznej” (1985, polskie wyd. PIW 1992) - wpisuje się w nurt szeroko rozumianej socjologicznej science fiction, opowiada o Stanach Zjednoczonych niedalekiej przyszłości. Powieść, feministyczna w wymowie, wiązana jest przez krytyków z reakcją na rządy Ronalda Reagana, republikańskiego prezydenta USA, kiedy to próbowano ograniczyć procesy emancypacyjne. Utwór jest studium psychologicznym młodej kobiety postawionej w ekstremalnej sytuacji życiowej. W 1990 powieść zekranizował niemiecki reżyser Volker Schlöndorff według scenariusza Harolda Pintera.
Od zespołu: Orwellowskie piekło kobiet. Witamy w alternatywnej rzeczywistości rodem z najgoszego koszmaru, jaki może przyśnić się kobiecie. Oto inna wersja historii świata, w której reżim i ortodoksja są jedynym prawem, prawem stanowionym przez mężczyzn i dla meżczyzn, gdzie kobieta została sprowadzona do roli niemej reproduktorki. Oby tylko ten świat mogł się okazać ponurym snem...

26 kwietnia (poniedziałek)
POKAZ
19.00 Michał Siegoczyński: „2084” - spektakl radomskiego Teatru Powszechnego im. J. Kochanowskiego
i warszawskiego Teatru na Woli im. T. Łomnickiego
inspirowany powieścią „Rok 1984” George'a Orwella

reżyseria Michał Siegoczyński,
występują: Aleksandra Bednorz, Krzysztof Prałat

System totalitarny jako złodzieja miłości przedstawił George Orwell (1903 – 1950) w powieści „Rok 1984” (napisał ją pod wpływem kontaktu z praktyczną stroną ideologii komunistycznej, w Hiszpanii w 1938 roku, gdzie pojechał jako dziennikarz i sympatyk strony republikańskiej). A co zabiera nam ją dzisiaj? Dyskusję na temat miłości podejmują bohaterowie „2084” – sztuki napisanej i wyreżyserowanej przez Michała Siegoczyńskiego.
Sam tytuł jest tylko metaforą, podobnie jak u Orwella. Ale jednocześnie 2084 to data graniczna dla dwójki bohaterów. Ona i On wyznaczają dzień swojego rozstania – 1 stycznia 2084 roku.
Reżyser przyznaje, że zainspirowała go ostatnia scena powieści „Rok 1984”. - Opis spotkania dwojga ludzi, których wcześniej łączyła namiętna miłość i bliskość, a obecnie nic do siebie nie czują. Zamiast miłości pojawiła się obojętność. Nas, współczesnych, spotyka czasem to samo. Miłość odchodzi – mówi Michał Siegoczyński.
„2084” doceniło jury 15. edycji Ogólnopolskiego Konkursu Na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Nagrodę za najlepszą reżyserię przyznano Michałowi Siegoczyńskiemu.
Nagrodami aktorskimi za najlepszą rolę żeńską i męską uhonorowano
Aleksandrę Bednarz i Krzysztofa Prałata.

27 kwietnia (wtorek )
Spektakle konkursowe

9.30 Zespoł Teatralny SCENY „i” - Kraków
„You must die”

reżyseria Joanna Rudkowska

Od reżysera: To autorski spektakl Zespołu Teatralnego SCENY „i”.
Powstawał z próby na próbę, był wypadkową rozmów, etiud i pomyslów. Punktem wyjścia stał się świat, w którym żyjemy. Okazało się, że większości z nas doskwiera fakt zawłaszczania przestrzeni publicznej przez media rządzące się rankingiem oglądalności, idące w kierunku całkowitej dewaluacji wartości, w tym życia ludzkiego. Humanistyczny sprzeciw wobec przemocy jest tylko figurą retoryczną, klepaną bez zrozumienia przez prezenterkę przed dobranocką.
„Kreowanie wizerunku” i popularność „na wizji” mogą stać się
nieoczekiwanym dramatem, po którym dopiero zaczynamy zadawać sobie pytania...
Od strony formalnej spektakl przybrał formę atakowanego reality show, co pozwoliło wprowadzić taniec, grę świateł, dużo muzyki i spiewu na żywo, i w fekcie uniknąć patosu, kiedy mówimy, „zabij się dla sławy!”.

11.00 Teatr Ecce Homo - Kielce
„Don Juan”

scenariusz (wg Moliera) i reżyseria Stanisław Miedziewski

Od reżysera: Molierowski „Don Juan” - to nasz bliźni. Ktoś bardzo dzisiejszy. Wszechobecny, fotogeniczny uwodziciel, dający sfałszowane recepty na życie, jako obowiązkową zabawę.
Fascynujący kłamca, podsuwający zwierciadło, w którym widzimy
śmierć przy pracy.
Wobec piękna i tajemnicy utworu Moliera - założeniem realizacji było znalezienie dla klasycznego tekstu kształtu teatralnego, dzisiejszego,
w którym widz, mógłby dzielić naszą radość opowiadania tej historii.
Obrazy budowane głównie na ruchu i działaniu. I muzyka ,jako
składnik szczególny, zarazem integralny, i AKTOR.
Podjęte wątki: wszystkie miłosne sukcesy Don Juana ( jak to jest
w sztuce Moliera), konflikty z rodziną uwiedzionej Elviry, epizodyczne spotkania z tak zwanym ludem i jego mądrością
i wreszcie zaproszenie posągu (kamiennego gościa) na kolację , a przedtem „scena toastu” ku chwale OBŁUDY tego świata.

20.15 Teatr HoM oraz Zespół Muzyki Dawnej SCANDICUS - Tychy
„La Rosa”

reżyseria, choreografia: Jakub Kabus
oprac. muzyczne: Piotr Flis

Od reżysera: „La rosa” to humoreska w konwencji komedii dell'arte. Nieszczęśliwa miłość Pierrota do kapryśnej Kolombiny, opowiedziana jest techniką klasycznej pantomimy. Muzycznym tłem etiudy jest wybór średniowiecznych pieśni o tematyce miłosnej granych „na żywo” przez Zespół Muzyki Dawnej SCANDICUS. Muzyka dawna i klasyczny teatr ruchu przeplatają się, uzupełniają i ilustrują wzajemnie.
Teatr HoM to grupa artystyczna skupiona wokół Jakub Kabusa. Jej członkowie działająca w wielu teatrach oraz innych dyscyplinach sztuki. To jest pierwszy projekt pod wspólnym szyldem.

POKAZ

19.00, 21.00 Hanna Krall: „Król kier znów na wylocie”- spektakl Studium Teatralnego z Warszawy

reżyseria: Piotr Borowski
kostiumy Agata Nowicka, scenografia: Marta Białoborska.
obsada: Piotr Aleksandrowicz, Gianna Benvenuto, Piotr Borowski,
Waldemar Chachólski, Martina Rampulla
Muzyka oparta na motywach Johna Zorna.

Głównym wątkiem spektaklu jest historia młodej Żydówki, która w trakcie II wojny światowej po ucieczce z getta udaje Polkę i Niemkę, by w ten sposób odnaleźć swojego męża i wyciągnąć go z obozu koncentracyjnego. Jej miłość staje się wstrząsającym „sposobem” na przetrwanie. Koleje życia bohaterki to historia jej „nie-obecności”, „nie-istnienia”, to los, w którym przestaje być ważne, kim ona sama jest. Liczy się tylko ten, komu pragnie pomóc. Wydaje się, że przestaje obowiązywać ją moralność, że nie ma tam miejsca na Boga, że w obliczu sytuacji przerastających ludzką wyobraźnię, konwencjonalne wartości stają się czymś abstrakcyjnym. Wokół ludzie rozpaczliwie walczą o własną egzystencję, narażają życie dla swoich przekonań, ona chce ocalić męża i w tym celu gotowa jest zrobić wszystko.

Sandro Romero Rey: ...spektakl delikatnie rekonstruuje dramat Żydów podczas drugiej wojny światowej, koncentrując się na historii Izoldy R., która udaje aryjkę, by wyciągnąć męża z obozu.
Ta historia jest jednak punktem wyjścia do głębszej refleksji nad absurdami natury ludzkiej, jej fascynacją unicestwianiem drugiego, lubowaniem się w torturach i poniżaniu.

Od reżysera: W spektaklu widz powinien odnieść wrażenie, że jest to historia opowiadana współcześnie, na jego oczach; że czas nie płynie tutaj linearnie, że dzisiaj jest tylko kolejnym ogniwem w bardzo długim i starym kontinuum. Nie chodzi nam o zrobienie dokumentalnej rekonstrukcji czy też o zbudowanie mitu ofiary, lecz o to, by ukazać ponadczasową moc ludzkiego oddania i miłości.

28 kwietnia (środa)

Spektakle konkursowe

10.00 Teatr Tańca w Częstochowie
„Promocja”

reżyseria, choreografia: Włodzimierz Kuca

Od reżysera: To nie tylko widowisko taneczne, ale przede wszystkim opowieść o ogarniającym nas konsumpcjonizmie, który pożera piękno, miłość, cud życia ... i staje się „Bogiem”. To satyryczno-filizoficzne spojrzenie na naszą codzienność i obraz naszych pragnień ukryty między półkami supermarketów, gdzie znajdujemy ludzi zagubionych wśród regałów i kolorowych produktów. W obrazie o samotności i zagubieniu, wśród których przyszło nam żyć, spektakl obnaża żądze targające człowiekiem. Czy bohaterom uda się odnaleźć właściwą drogę? Przestawienie to jest opowieścią o żądzy posiadania, o zgubionych wartościach, o pomieszaniu miejsc i kultu, a zarazem prowokacją, abyśmy przystanęli na chwilę i zadali sobie pytanie, jaką cenę rzeczywiście płacimy...

Swoją artystyczną działalność grupa rozpoczęła jako META, czyli Młodzieżowa Estrada Taneczna. W latach 2001- 2007 pracowała pod auspicjami uczelni technicznej, jako Akademicki Teatr Tańca Politechniki Częstochowskiej. Obecnie grupa tancerzy pracuje nadal pod kierunkiem założyciela i choreografa Włodzimierza Kucy. Teatr Tańca współpracuje z wieloma ośrodkami kulturalnymi, m.in.
z Teatrem Dramatycznym im. A. Mickiewicza w Częstochowie, Ośrodkiem Promocji kultury GAUDE MATER oraz innymi placówkami kultury, także poza Częstochową.

11.45 Teatr NARYBEK - Mysłowice
„Dziewictwo”
tekst i reżyseria: Jarosław Filipski
występuje Katarzyna Gorczyca

Od reżysera: Zbieżność z gombrowiczowskim „Dziewictwem” jest prawie przypadkowa. Prawie, bowiem: dziewica bezsprzecznie jest, problemy „cnotliwe” ma, niewinność też okazuje (w pewnym sensie).
Jednak nasze dziwictwo jest z XXI wieku, Gombrowicza – z minionej epoki. Obie dziewice mają zupełnie inne problemy zwiazane ze swą cnotą. Narybkowa dziwica ma pomysł-ideę. Ponadto śpiewa, tańczy, improwizuje. Ma cel i do niego dąży. Tylko że świat za nią nie nadąża,
świat jest jeszcze w innej epoce, ona jest za to człowiekiem (choć dziewica tylko) nowoczesnym.

Teatr NARYBEK to grupa studentów tworząca w mysłowickiem
Ośrodku Kultury i Sztuki „Trójkąt”pod okiem Jarosława Filipskiego (Teatr From Polad).

13.15 Teatr KREATURY – Gorzów Wielkopolski
„Letnie małżeństwo”
Mezalians współczesny

scenariusz: Agnieszka Kochanowska
muzyka: Czesław Mozil
reżyseria: Przemek Wiśniewski
występuje: Marta Andrzejczyk

Agnieszka Kochanowska: W naszej Polsce - znanej z gazet jako kraj wyzwolonych, inteligentnych, ambitnych i zdolnych ludzi, gnębionych przez kiepskie rządy zaściankowych polityków – istnieją miejsca, których wcale nie chcemy oglądać. Których absurdalność, koślawość i głupota nie pasuje do obrazu kraju, w którym chcemy żyć. W które nie chcemy wierzyć i odkładamy je do lamusa historii jako zjawiska dawno już nieistniejące.
A jednak pewne rzeczy cały czas się zdarzają i dla poszczególnych ludzi stają się ich całym życiem. Zdarzają się na przykład
w warmińsko-mazurskim. Kaśka – kurpianka mazurska opowiada swoją historię siedmiotygodniowego małżeństwa ze szlachcicem. Mezalians współczesny z historią i histerią w tle w jednym akcie.
Wszelkie podobieństwo do prawdziwych osób i zdarzeń czasem jest, a czasem nie jest przypadkowe. Jeśli myślisz, że to o tobie, to na pewno masz rację. Jeśli myślisz, że to nie o tobie, to obyś miał rację…

15.00 Teatr KRZYK – Maszewo
„Wydech”

reżyseria: Marek Kościółek
scenariusz: zespół
występują: Marta Ciosek, Roksana Kupska, Mateusz Zadala,
Michał Kropa

Od reżysera: Nasz WYDECH to wydech o OJCOSTWIE – jego wielkiej tęsknocie oraz lęku przed własnym ojcostwem. To wydech o niebezpieczestwie i konsekwencjach zagubionych relacji dziecko-ojciec. To diagnoza stanów emocjonalnych znanych z autopsji, opowieść o wielkim nieobecnym - OJCU i jego bezsilności w dzisiejszej rzeczywistości. To WYDECH o braku charyzmatu ojca.
To wydech o sieci, która zastępuje świat realny i staje się ojcem, przyjacielem, przekleństwem, wiarą, słowem. O sieci, która zagarnia, zabija, patroszy naszą tożsamość.

17.30 Oficjalne zakończenie XXXVII TST – ogłoszenie wyników konkursu, wręczenie pamiątkowych statuetek autorstwa rzeźbiarza Mariusza Chodorka uczestnikom konkursu, wręczenie nagród laureatom.

WARSZTATY

PODSTAWY AKTORSTWA
prowadzi Wiesław Komasa
24.04 godz. 11.00 – 13.00 (sala kameralna Miejskiego Centrum Kultury
26.04 godz. 15.00 – 17.30 ul. Bohaterów Warszawy 26)
27.04 godz. 15.00 – 17.30

REŻYSERSKIE – KONSULTACJE sala Teatru Małego wg indywidulanych ustaleń
prowadzi Wieslaw Komasa/Andrzej Róg

DLA TEATRÓW RUCHU I PANTOMIMY
prowadzi Anna Nabiałkowska
24.04 godz. 10.00 – 13.00 (sala baletowa Miejskiego Centrum Kultury
26.04 godz. 15.00 – 17.30 ul. Bohaterów Warszawy 26)
27.04 godz. 15.00 – 17.30

JURY
XXXVII TYSKICH SPOTKAŃ TEATRALNYCH
Wiesław Komasa
Danuta Lubina – Cipińska
Anna Nabiałkowska
Andrzej Róg

Wystawa towarzysząca XXXVII TST

Jerzy MOSKAL – scenografia, Danuta KNOSAŁA – kostiumy
Wystawa projektów w jubileusz 80-lecia Jerzego Moskala.
Galeria OBOK, Teatr Mały

XXXVII TYSKIE SPOTKANIA TEATRALNE
zorganizowane zostały przy pomocy finansowej:

Śląskiego Urzędu Marszałkowskiego
Urzędu Miasta Tychy
Polskiego Radia Katowice

Patroni medialni:
Polskie Radio Katowice
TVP Katowice
Ultramaryna
Dziennik Teatralny
Teatralia

SPONSORZY
XXXVII TYSKICH SPOTKAŃ TEATRALNYCH

Hager Polo Sp. z o.o
Fundacja Pracownicza PRO-EKO
Regionalne Centrum Gospodarki Wodno-Ściekowej

Fabryka Reklamy KOLART

Hurt Przetwórstwo Drobiowe JARPOL
Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna „PRZEŁOM”

Alka

Warto iść na te?

DLA TEATRÓW RUCHU I PANTOMIMY
prowadzi Anna Nabiałkowska
24.04 godz. 10.00 – 13.00 (sala baletowa Miejskiego Centrum Kultury
26.04 godz. 15.00 – 17.30 ul. Bohaterów Warszawy 26)
27.04 godz. 15.00 – 17.30

Aga

ja na ruch i pantomimę, jakby się dało Very Happy

Karliczek

ja też, ja też.

Tu pisze Karolajna ;*

iwona

Piszcie kto na jakie warsztaty - szybko

Alka

ja i Agrest na warsztaty dla teatrów ruchu i pantomimy

Karliczek

ja też.

iwona

Wiesław Komasa to wykładowca Akademii Teatralnej w Warszawe!

Alka

no to możemy isć na podstawy aktorstwa ;p ! Tam nas zapisz jak uważasz że bedą lepsze

Karliczek

no właśnie, żeby gdziekolwiek, bo przykro by bylo nie skorzystać z niczego.

RafałM

wygraliśmy?! xD
gratuuuuuuluje WSZYSTKIM WSZYSTKIM WSZYSTKIM!!!!

Anka

chopy! Tyskie! Jezusie wygraliśmy <3

Aga

mamy główną nagrodę i pięć wyróżnień- dla róży za wyobraźnię i wyrazistość w kreowaniu postaci, dla iwonki za pracę z grupą, dla walnego za lalkę i pudełka za resztę gratów.

Nie wierzę. Nie umiem. Ale jestem NAJSZCZĘŚLIWSZA na świecie właśnie teraz Very Happy

Karliczek

Będę najszczęśliwszym człowiekiem na świecie, ale dopiero wtedy, kiedy upewnię się, że to nie był sen!!!

<33333333

Aga

właśnie wstałam. i to NIE JEST SEN Very Happy